Στις απαρχές του 2020, η συνειδητοποίηση ότι έκλεισα 20 χρόνια ενασχόλησης με την επανορθωτική ρινοπλαστική, με οδήγησε στην επιθυμία να μοιραστώ μερικές σκέψεις, που αφορούν τη τόσο δύσκολη, μα συνάμα τόσο όμορφη αυτή επέμβαση.
Η ανάγκη για επανόρθωση μιας επέμβασης ρινοπλαστικής που κάναμε στο παρελθόν, έχει σαν βάση της παράπονα αισθητικά, λειτουργικά ή και τα δύο.
Αισθητικά
- Γιατί το αποτέλεσμα που προέκυψε μετά την επέμβαση, αφού αυτή ολοκλήρωσε την επουλωτική της διαδικασία, απείχε πολύ από τις αρχικές μας προσδοκίες.
- Γιατί μπορεί να μας έχει κάνει να μοιάζουμε πολύ διαφορετικοί από αυτό που περιμέναμε, ή από την προεγχειρητική εικόνα μας.
- Γιατί μας έδωσε μια νέα μύτη με όψη χειρουργική, μη φυσική, αταίριαστη σε σχέση με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου μας. Ένα πρόσωπο που δυσκολευόμαστε στον καθρέφτη να αποδεχθούμε ως δικό μας. Η στην ακόμα χειρότερη περίπτωση, να υπάρχουν σοβαρά μετεγχειρητικά προβλήματα, όπως εφιππιοειδής παραμόρφωση της ράχης της ρινός σαν σέλα αλόγου(saddle nose deformity), πολύ κοντή για το πρόσωπο μας μύτη με εξαιρετικά σηκωμένη κορυφή, με ορατά ρουθούνια στην κατά πρόσωπο όψη, με κρεμασμένη στυλίδα, με χονδρή, άμορφη ή εξαιρετικά σουβλερή κορυφή. Ή άλλοτε, μια μύτη που τραβάει στο ένα πλάι και φαίνεται λοξή ή που πέφτει η κορυφή της και εμφανίζει ψευδο-ύβο, το γνωστό polly beak. Μύτη με ορατές διογκώσεις και εμβαθύνσεις, με ασύμμετρα ρουθούνια ή κακές οστεοτομές που δίνουν την χαρακτηριστική εμφάνιση του άνω τριτημορίου σαν ανάστροφο V ( inverted V deformity).
Λειτουργικά
Συχνό όμως παράπονο των ανθρώπων που προσέρχονται για επανορθωτική ρινοπλαστική, είναι η απελπισμένη διαπίστωση: ‘’ ανέπνεα καλύτερα πριν την πλαστική στη μύτη μου’’. Αυτό οφείλεται συχνά σε υπερβολική αφαίρεση οστών και χόνδρων, σε εξασθένηση των άνω και κάτω ρινικών βαλβίδων, σε πτώση της κορυφής. Επίσης σε σκολίωση του ρινικού διαφράγματος ή υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών, με τα οποία δεν ασχολήθηκε η προηγούμενη επέμβαση, γιατί δεν τα είχε αξιολογήσει σωστά.
Όταν συμβαίνει να συνδυάζεται η λειτουργική με την αισθητική δυσαρέσκεια, η απογοήτευση των ανθρώπων που τις υφίστανται, συχνά είναι μεγάλη και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ψυχική ταλαιπωρία. Αν σε αυτό προστεθεί η αδυναμία του αρχικού χειρουργού να επανορθώσει, ή η άρνηση του να αναγνωρίσει το σοβαρό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, τότε κλονίζεται η σχέση γιατρού-ασθενούς, αλλά καμιά φορά και ελπίδα γενικότερα των ανθρώπων στην δυνατότητα επανόρθωσης.
Επανορθωτική Ρινοπλαστική – Καιρός να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους
Mαζί μια τελεία σε όλη αυτή την πικρία και απογοήτευση. Καταρχάς δεν υπάρχει περιστατικό που να μην μπορεί να βοηθηθεί. Η σύγχρονη ανοιχτή επανορθωτική ρινοπλαστική, συχνά με τη χρήση χόνδρινων μοσχευμάτων, που λαμβάνονται με εύκολο και ανώδυνο τρόπο από εμάς τους ίδιους, έχει αμέτρητες δυνατότητες να παλέψει επιτυχώς, με όλα τα κακώς κείμενα μιας αποτυχημένης επέμβασης. Ο δρόμος της, σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολος.
Η εμπειρία όμως του χειρουργού, η εξειδίκευση αλλά και η αγάπη, το ειλικρινές ανθρώπινο ενδιαφέρον, υποβοηθούμενα από το ταλέντο και την οξυμένη αισθητική άποψη, μπορούν να κάνουν θαύματα. Να στηρίξουν έναν ανεπαρκή και αδύναμο οστεοχόνδρινο σκελετό, να δαμάσουν τον ατίθασο ουλώδη ιστό, να γλυκάνουν τις αιχμές, τις προπέτειες και τις εμβυθίσεις, να σβήσουν τα χειρουργικά στίγματα.
Είναι όμως στο χέρι, αυτή τη φορά των ίδιων των ασθενών που πρέπει, σοφότεροι από την προηγούμενη κακή εμπειρία να ερευνήσουν σωστά. Με τις άπειρες δυνατότητες πληροφόρησης που παρέχει το διαδίκτυο, να προσπαθήσουν να εντοπίσουν την εξειδίκευση και την εμπειρία.
Εμπειρία που δεν αποτιμάται αξιόπιστα μόνο με ώρες τηλεοπτικής παρουσίας, αλλά απεικονίζεται αρμονικά στα πρόσωπα των ανακουφισμένων ανθρώπων, στις γκαλερί των προ- και μετεγχειρητικών φωτογραφιών του εξειδικευμένου γιατρού. Ή στις συχνά συγκινητικές περιγραφές, που ενίοτε νοιώθουν την ανάγκη να παραθέσουν γραπτώς, μήπως και βοηθήσουν με τον τρόπο τους συνανθρώπους να κάνουν την κατάλληλη επιλογή.
Πάνω απ’ όλα όμως και έχοντας ολοκληρώσει την έρευνα, να έρθουν σε προσωπική επαφή με το γιατρό και αφού του δώσουν την ευκαιρία να τους εξετάσει, να διαπιστώσουν με τα ίδια τους τα μάτια το βαθμό εμπειρίας, την ξεκάθαρη σκέψη, την σύμπνοια με τις προσδοκίες του ασθενούς, το μεράκι, την υπευθυνότητα. Να καταστρώσουν μαζί του ένα κοινό πλάνο παρέμβασης. Έτσι, καταπολεμώντας το φόβο και την αγωνία, να προχωρήσουν με σίγουρα βήματα, σε μια νέα επέμβαση, που θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και θα σβήσει, όχι μόνο τα χειρουργικά στίγματα, αλλά και τις δυσάρεστες αναμνήσεις της προηγούμενης επέμβασης.
